Nee hoor ik verzamel niet….

Vandaag (4 maart) was ik op de jaarlijkse Antiek Textielmarkt van de Nederlandse Kostuumvereniging waar ik nog nooit eerder was geweest.
Ik blijf roepen dat ik niet ga verzamelen, maar alleen een paar stukken wil om bijv. te laten zien bij mijn lezing op de Nederlandse Breidagen in mei in Rijswijk.
Maar ja in zo’n walhalla van textiele heerlijkheden kon ik het natuurlijk niet laten om wat dingen te kopen.
De oogst van vandaag:
oogst
-2 jongens-/mannenslaapmutsen waarvan een met ingebreide naam W. Heibroek.Dat komt niet heel veel voor, meestal zijn alleen de initialen ingebreid. Ca. 1880.
mutswheiboer
Maar die naam zie je bij het dragen niet, omdat de rand wordt omgeslagen.
muts2

-twee oude stoppaddenstoelen

maasbollen
-een mooie breischede met vlechtwerk.
Een breischede werd tussen de schort of rokband gestoken om een breipen in te laten rusten. Kennelijk werden ze veel gebruikt vroeger want je komt ze veel tegen, helemaal van zilver, been, ivoor of hout, maar deze is wel heel mooi. Ik had net afgelopen week soortgelijke breischedes gezien in Museum Twentse Welle en vroeg me af wat het voor materiaal was. De verkoper vertelde me dat het vlechtwerk van koperdraad en ganzenpennen is. Dus het hart van de slagpen als alle veertjes eraf zijn geschraapt en dan nog gespleten denk ik. Volgens hem mogelijk 18e-eeuws en dat dacht ik zelf ook al.
zilver
-twee schoentjes (ca 1900?) met een kettinkje eraan, die dienen als dopjes om je breiwerk veilig op te bergen. Als je goed kijkt zie je dat boven de schoentjes een gebreide kous en een stukje rok zichtbaar is.Heel erg leuk!
schoentjes
Ik heb ze hier even aan mijn zijden breiwerkje geschoven.
Verder nog
-wat gebreide randjes

-een breirol uit 1897 met een paar hele leuke patroontjes
-een jabot die is afgezet met een heel fijn gebreid kantrandje

-nieuw gemaakte houten breinaaldendoppen met Staphorster stipwerk
-Staphorster handgemaakte knopen, van wol gewikkeld om een kouten knoop, gekocht bij een hele aardige dame in Staphorster dracht die deze knopen nog steeds maakt. Op de voorgrond een Staphorster damesvest met deze knopen erop en 1 extra grote knoop als versiering. Oorspronkelijk werden ze alleen toegepast op mannenjasjes. Maar er is geen enkele man meer in Staphorst die ‘de dracht’ draagt. Ik heb nu een setje van deze meest authentieke knopen gekocht om een keer op een vest voor mezelf te verwerken.
stphorsterknoopster

Wielent Harms, streekdrachtkenner en verzamelaar is aan het ontzamelen en verkoopt stukken uit zijn eigen collectie. Van hem kreeg ik een stuk handgeweven linnen uit Den Ham, dat lang geleden geweven is door een thuiswever. Voor als ik een keer een echte stoplap wil gaan maken. Dat maakt het wel extra bijzonder.
Meisjes hadden vroeger als ze gingen trouwen een linnenuitzet waarbij ze soms enorme (pronk)rollen van dit type linnen in de kast hadden liggen. Dat was iets waarvan je nooit genoeg in voorraad kon hebben om je gezin te kleden of van beddengoed te voorzien.
Denk nu niet dat ik een verzameling ben begonnen, echt niet hoor!

Save

2 thoughts on “Nee hoor ik verzamel niet….

  1. Het IS een begin, hoor Evelien…..🤔…..Mooi! Goed dat ik daar niet was…..
    En het verhaal over de ganzenpennen klopt ook helemaal. Dat maakt de breischede zélf ook al tot een mooi stukje handwerk, vind ik.
    Was er op zich veel breiwerk te vinden of heb jij dat er wel uitgevist?

    Like

    • Er was heel weinig breiwerk Josefien, nog wel wat nieuwere breirolletjes en babymutsjes, maar niet voor mij. Er liep nog een breiverzamelaar rond, dus ik weet niet wat zij heeft gekocht. Wel heel veel breischedes en breidopjes van zilver van meneer Koobs uit Staphorst.

      Like

Plaats een reactie