Ooit kwam ik al een plaatje tegen van de ‘juiste’ elegante handhouding bij het breien in een 19e eeuws tijdschrift, ik weet niet meer zo gauw waar. Ik heb het uitgeprobeerd omdat ik dacht dat het misschien ook zou helpen bij het 19e eeuwse kantjes breien, maar het maakt niet veel uit, het is alleen wat onhandiger.
Deze handhouding waarbij je de breinaald in de rechterhand vasthoudt als een schrijfpen blijkt namelijk meer iets te zijn voor de show, voor het ‘knitting in public’ in de 19e eeuw.
In The History of Knitting door Richard Rutt wordt ook verteld over deze elegante handhouding. Speciaal geschikt voor ‘Drawing room knitting’:
Afbeelding uit ‘The Young Ladies’ Journal. Complete Guide to the Worktable’ (1884)
Ook Annie S. Frost, gaf aan in ‘The Ladies Guide to Needlework’ (1877) dat de breinaald niet onder de palm van de rechterhand moest worden gehouden. “Geen andere bezigheid is zo geschikt om een mooie hand te tonen en geen handbewegingen zijn gracieuzer dan die bij het breien” verklaarde zij.
Zo populair werd het breien ‘in public’ dat in ‘The Hoisery Review’ (20 juni 1888) een schrijver constateert dat breien bij concerten de nieuwe rage is. Hij had dames zien breien in de Princess Hall, hun handen wit en vol met juwelen en hij verdacht ze ervan dat het breien vooral bedoeld was om die juwelen goed te tonen. Maar daarbij was breien bovendien een sociaal geaccepteerde bezigheid, die vooral deugdzaamheid uitstraalde.
En wat kwam ik vandaag tegen bij de kapper in de Vogue van november?
Alleen is hier toch wel te zien dat de fotomodellen waarschijnlijk nog nooit gebreid hebben of zelfs nooit breipennen hebben vastgehouden. De overige foto’s waren in dat opzicht nog erger.
Maar ik ben benieuwd wanneer de eerste hedendaagse societydames zich laten zien in de schouwburg met een breiwerkje om dit soort grote juwelen aan de handen goed te laten zien?