Het breien van oude patronen is vaak even puzzelen. Ik wilde al lang een patroon proberen uit het boekje ‘Kunstbreiwerk’ uit de serie ‘Beyers Handwerkboeken Serie H No. 62’. Achterin het boekje zitten grote losse patroonbladen met schema’s.
De ‘verklaring der teekens’ is eigenlijk heel  duidelijk, ondanks dat de taal ouderwets aandoet. De schema’s lijken ingewikkeld, maar wanneer je het gewoon gaat proberen valt het erg mee. Je moet even wennen aan de notering zonder ruitjesondergrond, maar dan wijst het zich vanzelf.

Wanneer je mijn versie van dit patroon zelf wilt maken kun je dit hier vinden.

Door hem te breien van kantwol in plaats van dunne katoen en op dikkere pennen dan in het originele patroon krijgt de kraag een meer eigentijds karakter.
Het leuke van een losse kraag is dat je deze als een soort sieraad kunt dragen om een saai t-shirt op te vrolijken of je zou hem ook vast kunnen zetten langs de hals van een jurk.
Van het bekijken van streekdracht heb ik geleerd dat vaak losse onderdelen met grote steken op de kleding werden genaaid en bij het wassen ‘gewoon’ even verwijderd werden en daarna weer vastgenaaid of vervangen door een andere kleur of stijl.

Zal ik nog een knoopje toevoegen of een striklintje eraan naaien?

Ik heb er wel iets mee gedaan wat breiers niet zo gauw zullen doen, namelijk de kraag in de stijfsel dopen en dan opspannen. Na het drogen blijft op die manier de vorm er heel goed inzitten. Vroeger werden in sommige Nederlandse streekdrachten (gebreide) kanten mutsen of delen daarvan ook gesteven, zo heb ik er ettelijke gezien in de collectie van het Openluchtmuseum en eigenlijk vond ik dat steeds interessanter worden, het krijgt namelijk een heel ander karakter door het stijven.

Ik heb de kraag licht gesteven door hem te dopen in met water verdunde boekbinderslijm, dat gaat er na het drogen nooit meer uit. Toch kon ik het gelukkig wel weer natmaken en in een iets andere vorm opnieuw opspannen toen de cirkelvorm die ik eerst had gemaakt niet zo’n goed pasvorm bleek te hebben om de hals. Een U-vorm bleek beter op de schouders te liggen. Na het drogen voor de tweede keer bleef die vorm er ook goed in en de kraag hoefde niet opnieuw gesteven te worden.

Ik heb voor dit patroon een eigentijds schema gemaakt in het online programma Stitch Fiddle. Ze betalen me niet om hier reclame te maken hoor, maar ik vind dat gewoon een heel fijn programma en voor een redelijk bedrag kun je onbeperkt zelfgemaakte patronen bewaren, downloaden en als je dat wilt nog nabewerken in een programma als Adobe illustrator.